- ขี้เลื่อย
- 1) n. saw dustdef.:sample:
ผงไม้หยาบๆ ที่เกิดจากการเลื่อย
ขี้เลื่อยที่มีขนาดเล็กควรอัดให้เป็นก้อนเสียก่อน เพื่อสะดวกในการหยิบฉวย
2) adj. dullrelated: stupid, blunt, foolishsyn.: ปัญญาทึบ ant.: ฉลาด, หลักแหลม sample:ผมต้องหนีในตอนแรก เพราะตำรวจหัวขี้เลื่อยมันจะยิงผมน่ะสิ
Thai-English dictionary. 2014.